Ik ga geen reisverslag maken maar ik wil een poetische weergave geven van wat een weekend, georganiseerd door Jacques en Marianne bij een deelnemer in alle stilte oproept.
De omgeving van Irrel is geweldig!!!!! Ik ben vaak ontroerd geweest door de schoonheid van de prachtige uitzichten en de mooie schakeringen die de natuur biedt in de herfstperiode. Het mooie weer regisseerde mijn gevoelens in deze waardoor de kleuren zich aan mij in alle kracht konden tonen. Deze schoonheid transponeerde naar binnen waardoor er zeer veel diepe gevoelens los kwamen (klinkt bijna pathetisch, maar kom zelf en ervaar!).
De eerste dag werden we meteen verrast door de Teufelschlucht!!! GEWELDIG. Ik werd losgerukt van mezelf doordat ik me in de Grootheid van het Leven voelde gekatapulteerd: je komt als het ware in de eeuwigheid en voelt je nietig met je eigen absurditeit van zelf gecreeerde zekerheden en patronen.
Er dringt een zekere onbekende werkelijkheid aan je op als je temidden van die rotsen staat..........
De sfeer in de groep was zeer aangenaam, ervaringen konden op gepaste tijden samen gedeeld worden. Ik kan iedereen deze trip aanraden en ik wil Jacques en Marianne ook van harte danken voor mijn ervaring en hoop dat er in de toekomst veel mensen deze "waw-ervaring" ook mogen hebben.
Kortom 10/10 voor deze vakantie
Liduina
Luidina heeft het mooi verwoord: het herfstweekeinde in Irrel was inderdaad fantastisch. Het verbaast me steeds weer dat je na twee uurtjes rijden in een totaal andere omgeving zit en meteen het vakantiegevoel hebt. Was hotel Koch=Schilt de vorige keer nog een aangename verrassing, nu was het al vertrouwde herkenning. Een ideale uitvalsbasis voor een wandelweekeinde in dit prachtige gebied. De Teufelsslucht maakte diepe indruk. Wat loop je hier door een imposant natuurfenomeen! Omhoog kijken, om je heen kijken, door spleten klauteren, trapjes op en trapjes af. Verbazingwekkend hoe deze enorme kloof zich heeft gevormd in de loop der eeuwen. Zaterdag een mooie wandeling vanaf de Schankweilerklause, die we al eens op een eerdere wandeling in deze buurt hebben bezocht. Blijft mooi, zo’n fraaie kapel in het bos te zien. Het zijn altijd bijzondere plekken waar een kluizenaar heeft gewoond. Ook hier weer. Deze plek heeft iets bijzonders dat moeilijk onder woorden te brengen is. Je moet het ‘ondergaan’, je moet er geweest zijn, je moet het gevoeld hebben. En dat is met deze hele wandeling het geval. Langs randen van bossen, door groene dalen. En overal die uitbundige kleuren van de herfst: van dieprood tot fluweelgeel en alles daartussen. Paddenstoelen te kust en te keur (tot grote vreugde van de fotografen) en altijd weer mooie uitzichten over het glooiende landschap. En het weer werkt mee, het zijn de laatste mooie dagen van oktober. Via onze smartphones pingelen de eerst berichten van een naderend koufront binnen, maar wij zitten lekker op het terras van ‘De Beertjes’ (zo hebben we Landgasthaus Oberbillig in Holsthum gemakshalve genoemd) en drinken iets in de nog warme late herfstzon voordat we teruggaan naar ons hotel.
Op zondag deed de zon nog een beetje beter haar best. Een prachtige dag en alweer een mooie wandeling te beginnen met een fraaie beklimming van Burg Prüm. Echt steil, maar daarom ook heel bijzonder. Onderweg komen we terecht bij een heel vriendelijke mevrouw die – hoewel gesloten omdat het seizoen voorbij is – haar Garten-café gastvrij ter beschikking stelt. Banken en stoelen worden aangesleept, we kunnen er heerlijk zitten en ons lunchpakket verorberen, onze gastvrouw zorgt voor koffie. De poezen komen kopjes geven en de hond dartelt tussen ons door. Een heerlijk uitrustmoment op deze wandeling die we ook weer afsluiten met een drankje op het terras van ‘De Beertjes’.
Wij (Marjo, Evelien, Martje en ondergetekende) hebben nog een nachtje aan dit weekeinde vastgeplakt en bezoeken op maandag Trier, de oude Romeinse stad aan de Mozel. Zeker een bezoek waard; heel veel bezienswaardigheden.
Na zo’n heerlijk weekeinde mag de winter zijn intrede doen!
Bedankt Jacques en Marianne voor de organisatie. Zonder jullie hadden we hier niet gelopen en hadden we dit niet beleefd.