hei-(m)-wee
remembering novembering
zonnetje schuilt
regen druilt
heimwee huilt
jij deel van mij
op deze hei
wij
TOEN:
brood, kaas, salades koud en lauw
wist het: ben voor altijd met jou
jij ook helemaal voor mij
zo verliefd daar samen op de hei
was maar gewone doordeweekse dag
wellicht dat daarom onze vreugde niet duren mag
onze meiskes spelen kraaiend om ons heen
schaterend geknuffel om een mooie steen
NU:
wandelen hier beneemt me even alle lucht
ga door, sla niet op de vlucht
ergste rouw heeft zachte kantjes
zwaar leed met afgeronde randjes
ook nu is het leven goed
heb nieuwe geweldige liefdes ontmoet
blijvend een stukje jij in mij, zolang als ik besta
je bent pas echt dood als ik ook mijn graf in ga
remembering novembering
zonnetje schuilt
regen druilt
heimwee huilt
jij deel van mij
op deze hei
wij
voorbij
han weinberg
Beste Han
Dankjewel voor dit prachtige gedicht .
Zo mooi ,zo herkenbaar , ontroerende heimwee .
Groetjes Anne