alweer
alweer tere goudsstralen
in zachte vlinderstilte strijkt
breekbaar licht oranje over mij
fluistert mij gloedvol uit bed
alweer een frisse neusstart
heerlijk buitenontbijtje
bloost me tegenmoet aard-
bijtjes bromtollen overal
alweer witte watwolkjes
met grote plekken blauwe zon
gevangen door mijn oude parasol
krakend ontwaakt uit zijn winterslaap
ik wentel me
ik draai me
ik wikkel me
ik dompel me
alweer overal knallende knoppen
alweer overal knetterend groen
alweer overal vrolijk vogelgenestel
alweer overal open jassen weer
in mijn tuin
schieten de kruidjes
nieuwsgierig boven de grond
gezet eerste van dit jaar: muntthee
alweer hmmmmm….
han weinberg
Ja dat is het lentegevoel.Maar jij zegt het zo mooi