Vrijdagmiddag 15 maart

Alweer een mooie wandeling met Jacques op de grote stille heide...
De vogels zongen er lustig op los. Het was droog. De geur wekte het verlangen naar het voorjaar. Kleuren en vormen van schimmels. Marita zeeg plotseling bevallig neer. Daar was echter niets te bewonderen. Het rode wonder verscheen pas later. Het pad door het groene mos leek de woonplaats van trollen te zijn. Ze kwamen gelukkig niet tot leven toen we passeerden. Het laatste stukje begeleidde ons een buitje wat de vreugde van het bereiken van de uitspanning nog verhoogde. Na heerlijk gelachen te hebben met o.a. de verhalen over ondeugende aanleunwoningbewoners keerden we opgewekt huiswaarts.
Volgende week weer een wandeling
Daaaaaag