Lieve allemaal!
En dan zijn we alweer thuis...............wat was dit een fantastisch weekend, wat heb ik genoten.
Vrijdag werden we in het hotel ontvangen door Jacques en Marianne. Een voor een druppelden de wandelaars binnen, het weerzien van iedereen was warm en hartelijk.
Na een heerlijke lunch( voor de kleine honger stond op de menukaart, nou het was meer en het smaakte!!), trokken we erop uit voor onze eerste wandeling. Het was bewolkt, maar droog.
We liepen langs een mooi , stromend riviertje, over mooie paden en of het zo moest zijn, alsof we verwelkomd werden, daar stond warempel een orchidee!! Deze bloem betekent veel voor mij als bloemenliefhebber, dus het kon niet meer stuk! Op een gegeven moment begon het wat te regenen, maar de natuur en de sfeer waren zo mooi, dat we de regen amper opmerkten. Later toen we de foto's bekeken van deze wandeling, leek het alsof het weer slechter was, als wij hadden ervaren.
Na vier uur lopen, weer terug in het hotel. Zeer tevreden, de eerste wandeling was geslaagd. Na een verkwikkende douche, genoten van een heerlijke maaltijd, met veel gezelligheid!
Zaterdag begonnen we aan een stuk van de Eiffelsteig. 19 km zouden we lopen. De natuur was zo afwisselend en verrassend, dat ik telkens weer verbaasd was, als we weer een uur hadden gelopen. Ik merkte dat de conditietrain ingen mij goed hadden gedaan.
We liepen door bossen en door prachtige dalletjes vol met bloemen, het rook naar de brem, de vogels kwetterden. We staken riviertjes over en genoten van prachtige uitzichten, vele mooie kleuren. Het was droog en op een gegeven moment kwam de zon ons vergezellen. Wat een pracht en wat een rust, soms al pratend met een wandelmaat, hele mooie gesprekken overigens en soms heerlijk mijmerend lopend en hoorde ik het ritmisch tikken van de stokken en de wind.
sávonds moe maar voldaan wederom genoten van een heerlijke maaltijd , ondertussen werden de foto's van die dag geprojecteerd op een scherm en konden we de tocht nogmaals beleven. Ook deze dag was super!
Zondag beloofde een pittige dag te worden, over steile hellingen en smalle paadjes, soms langs touwen werd ons verteld..............nou had ik me natuurlijk daar een verkeerd beeld bij gevormd, dacht dat we langs een steile wand moesten lopen, waarbij touwen ons beschermden, dus ik vond het ook wel spannend die dag.Een gedachte was geruststellend voor mij, en dat was dat Jacques en Marianne niks doen wat niet veilig is!!
Ik heb mezelf overtroffen, met hulp van Yvonne en Marian ben ook ik over de smalle paadjes gelopen, waar aan een kant de berg omhoog ging en aan de andere kant de berg omlaag en diep onder ons de rivier stroomde. gelukkig op een plek die wat moeilijker was, waren voor de veiligheid touwen bevestigd...........de touwen waar ik het daarnet over had! ik was trots op me zelf, en ben jullie dankbaar dat jullie me geholpen hebben. Zo was de sfeer überhaupt, iedereen hielp elkaar op moeilijke momenten. Het leuke was dat de paadjes steeds breder leken te worden, maar in werkelijkheid echt wel even smal bleven....
Deze tocht werd afgesloten door een iets makkelijker vlakker stuk, met brede paden, volgens Jacques een minder mooi stuk, maar misschien waren we al verwend door al het natuurschoon wat we gezien hadden.
Op het einde een prachtig klooster, het einde van deze etappe, we hadden de tocht volbracht! het was geweldig.
Het afscheid was hartelijk en ook moeilijk. het weekend was namelijk afgelopen en ik vond dat je een speciale band kreeg met iedereen.
Ik heb genoten van alles, de natuur, de mensen, de mooie gesprekken, het plezier, wat hebben we gelachen!!
Ik schrijf dit met een zeer voldaan gevoel, ik zal hier weer lang van nagenieten!
Jacques en Marianne, bedankt voor alles wat jullie hebben gedaan om dit weekend zo fijn te maken. Hopelijk komt er volgend jaar weer zo'n weekend!
Voor allemaal een dikke knuffel en tot ziens,
Martje
Het is nu alweer een week geleden en zit nog na te genieten.
Voor mij was het de eerste keer en ik moet bekennen dat ik het wel spannend vond. Het is dat ik Jacques en Marianne volledig vertrouw anders had ik het niet aangedurfd.
Het feest begon er al mee dat ik voor de deur opgehaald werd. Alléén reizen was geen optie.
Vrijdagmiddag werden we direct voor de leeuwen gegooid. Jacques, Marianne maar ook al de andere deelnemers zorgden ervoor dat ik me constant prettig en een hele piet voelde dat ik ‘normaal’ bij het hotel aankwam.
Natuurlijk de slappe lach en na het forelleke rolde ik het lekkere bed in waar ik acuut in coma viel.
Zaterdagmorgen mocht ik mee met de grote mensen. Een langere afstand dan vrijdag maar iets lieflijker. Genieten Genieten. Marianne kwam regelmatig naast me lopen om me weer in het gareel te krijgen en de goede ademhaling te herpakken. Heerlijk.
We slingerden door de Eifel of we er woonden. Ieder zijn eigen ritme-zijn eigen innerlijk lied-. We liepen met elkaar op, praatten, zwegen, bleven staan of passeerden.
Oef geen controle meer. Tja het lichaam werd moe. Marianne sprak de bemoedigende woorden:” Het is niet ver meer en het pad is niet meer zo moeilijk”. Jacques beval ons allemaal uit te rusten voor we het laatste stuk aanvaardden. Toen we in Manderscheid gearriveerd waren kregen we de mogelijkheid om ons door een auto naar het hotel dat 1en1/2 km beneden lag te laten brengen. De verleiding was groot. Maar ziet; Christien die liever lui dan moe is vond het zonde om het laatste stuk niet eraan te plakken. Strompelend haalde ze de finish waar ze na 2 tellen weer het grootste woord had. Fier op zichzelf en blij met haar lichaam. Het lichaam moest even herstellen in bedje maar de geest was helemaal opgeschud die was dus klaar wakker.
Voor mij was natuurlijk al dadelijk duidelijk dat ik de zondag met Marianne mee zou gaan.
Het was intiem met zijn vijfjes en heel aangenaam. Ook ik liep gewoon op dat smalle pad, mooi achter Gerda. Steeds als we het hoekje omgingen begroette de onderlangsstromende Lieser ons bruisend enthousiast. Gerda zag een eekhoorn wegspringen maar ik durfde niet rond te kijken want moest toch opletten waar ik mijn poles en voeten neerzette om niet in de open armen van Lieser te vallen. Het laatste stukje was gesneden koek want wij kwamen weer in Manderscheid uit en wisten dat we nog naar ons hotel moesten dalen langs de gegraven kuil (niet door onszelf) dus we vielen er ook niet in.
Op het zonovergoten terras genoten we verder van elkaars gezelschap en bv een halve liter Erdinger.
Als Zugabe konden we genieten van de intocht van de lange-afstand wandelaars:
Stuk voor stuk glimmende gezichten, glanzende ogen en een lach van oor tot oor.
Ik verheug me op de komende herfst en gun dit iedereen.
Nou Marian, ik heb me weer ingeschreven. Mag ik alsjeblieft weer met jou meerijden?
Ons uitstapje heeft 3 kennissen van mij enthousiast gemaakt, ze hebben gezegd dat ze ook bij de club willen komen. Waarschijnlijk 2 voor de cursus Nordic walking en 1 voor conditietraining wandelen en gewoon zondags meelopen. Vooral het plezierelement en spelenderwijs je conditie op peil brengen spreekt erg aan. Wie weet zei 1 wandel ik de vierdaagse nog eens. Goed begrepen dus, ik voor de catering.
Een 4e kennis heb ik een beetje afgeschrikt met ons Ardennen-avontuur. Ze houdt niet van vieze schoenen. Daaaaaag
Kom er zo aan Marian,ben gegroeid,heb geleerd netjes op mijn beurt te wachten !!!!!!!!!!!!!!!!!!
Lientje
nu, daar ben ik dan,snel he Marian! Zoals hierboven beschreven, was het alweer een hele mooie vakantie,waaraan niets maar dan ook niets ontbrak.
Voor mij was het wel heel bijzonder omdat mijn man er voor de eerste keer bij was !Geen loper, maar daar gingen we ,,fietsen achterop de auto ,er word gefietst in de eifel!! Mooie fietsroutes nagekeken,vol goede zin op weg ! heel spannend!!
Aangekomen zag ik al een handje zwaaien achter het raam van het hotel,mooier kon het voor mij niet.Er zijn al wandelaars!! Prachtige lokatie, Midden in de natuur.
Het zijn geweldige dagen geworden. Mijn man heeft een dag een route met de man van Alexander gefietst van ik dacht
58 km afgelegd. Ik zie het voor me,Jacques van Alexandra op zijn renfiets en Wiel op zijn Electrische fiets er achteraan !!!!!!!! Ze hebben het met zijn tweetjes gewoon geweldig gehad en zijn met de bus ,fietsen achterop mee teruggekomen,ook dat vind ik geweldig mooi,de twee mannen in de bus!!!!
Ook hebben ze nog ergens heerlijk koffie gedronken,allebij met koek natuurlijk,het zijn beide van die genieters.Een
geweldige ervaring rijker,ook voor mij.Mijn man zonder mij in de vakantie op de fiets???????????????????????????????? Had ik 3 jaar geleden niet mee gerekend,zo zie je maar,is een kwestie van L O S L A T E N !!!!!!!!
Maar in ieder geval heb ik die dag heerlijk gelopen ,een wandeling van ongeveer 18 km. Ben trots op veel mensen in de groep die dit gedaan hebben,maar vooral op mezelf,heb mijn lichaam opnieuw leren kennen en zoals Christien en ik hebben gedeeld:Wat zijn wij blij met ons lijf:!!!!!!!!!!!!! Blij met het ouder zijn,trots op ons ouder zijn,zo zien we het!
Het voelt voor mij zo rijk om 65 te zijn!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Het weer terugzien van vorige vakantiegangers die niet in mijn groep lopen was ook heel bijzonder.Bij mij thuis sta ik s,morgens op ga naar de toilet enz,in deze vakantie deed ik het eerste het raam open keek naar de mooie natuur zag onze kleine Marian aldruk onder lopen ,floot s,morgens naar haar en hoorde: hallo,kom je ook ?geweldig toch,zie dan omdraaiende dat mijn man nog op een oor ligt,nog nagenietend van de heerlijke dag en avond van tevoren.Op naar een nieuw vakantie/weekend Heb me zojuist weer aangemeld!!
Nog een nagenietende Lientje en natuurlijk .....
waar we heel veel om gelachen hebben.........H A A R W I E L
Net de foto's bekeken. Weer geglimlacht. De goesting om 11, 12en 13 september terug te gaan wordt alleen maar groter.
Jacques bedankt voor het vele werk dat je erin gestoken hebt. Hoop dat het je voldoening heeft gegeven om te zien dat je zoveel mensen blij hebt kunnen maken.
Net de cd bekeken van het Eiffelweekend afgelopen mei. Heb t weekend weer opnieuw beleefd! Wat was het fijn!
Jacques bedankt voor de mooie cd, een hele mooie herinnering en ik hoop dat we volgend jaar weer op pad gaan!
Groeten, Martje
Met zo'n positieve reacties van jullie blijft het voor ons leuk en vanzelfsprekend om deze wandelvakanties te blijven organiseren, zoals nu weer in september.
Gr. Jacques.